Kaynaklardan öğrendiğimize göre; eğer hiçbir ek koşul konulmazsa Cauchy temel denkleminin (diğer Cauchy denklemleri de bu denkleme indirgenebildiğinden bu kapsamda) $f(x)=cx$ çözümleri dışında, sonsuz çoklukta "patolojik" çözümleri(bir kaynakta bu çözümler "ugly" olarak anılıyor) olduğu biliniyor-süreklilik yoksa rasyonel sayılar kümesinde çözümler yine $f(x)=cx$ şeklinde-. Bu çözümler son derece garip davranışlara sahiptir:çözümlerin herbirinin grafiği $\mathbb{R^2}$ düzleminde yoğundur, yani düzlemde her noktanın her komşuluğunda grafiğe ait sonsuz nokta vardır ve bu çözümler ölçülemez, ne türevlenebilir ne de süreklidir.(Mathematics Magazine, Vol. 91, No. 1 (February 2018), pp. 37-41 (5 pages) ) Bu sürekli olmayan çözümlerin varlığı, 1905 yılında George Hamel tarafından, Seçme Aksiyomuna dayanan ve kendi ismiyle anılan Hamel Tabanı kavramı kullanarak tanımlanmış. Bu çözümlerden kurtulmak için $f$ fonksiyonu sürekli (hatta bir noktada sürekli olmasının yeterli olduğu da gösterilmiş) kabül ediliyor. Bu özelliğe denk olarak genel çözümün $f(x)=cx$ olması için $f$ nin herhangi bir aralıkta monoton olması veya herhangi bir aralıkta alttan veya üstten sınırlı olması da yeterli. Hatta $f$ fonksiyonu bir noktanın komşuluğunda Lebesque anlamında integrallenebilir ise genel çözüm $f(x)=cx$ şeklindedir (Banach 1920).