1) Teorem (Liouville): Eğer a n≥1 derecesinden cebirsel bir sayı ise, her p,q∈Z, q>0 için
|a−pq|≥γqn
eşitsizliğini sağlayan bir γ=γ(a) sabiti vardır.
Bunun çok farklı yollardan kanıtları mevcutmuş: Genelleştirilmişi olan Güting teoremi (Güting, R. Approximation of algebraic numbers by algebraic numbers. Michigan Math. J. 8 (1961), no. 2, 149-159. doi:10.1307/mmj/1028998566 ) ile, çokterimlilerin çarpanlarına ayrımları ile ya da
Kanıt (Ortalama değer teoremiyle): f(x) a için asgari çokterimli olsun (= f(a)=0'ı sağlayan, katsayıları doğrusal bağımsız ve baş katsayısı pozitif olan indirgenemez çokterimli). Genelliği kaybetmeksizin (aksi takdirde aşikar) a∈R ve |a−pq|<1'i varsayalım. Ortalama değer teoremine göre f(a)−f(p/q))(a−p/q)f′(ϵ) eşitliğini sağlayan belli bir ϵ∈]a,p/q[ mevcuttur. Böylece ϵ∈]a,p/q[⇒∃γ=γ(a)>0:|f′(ϵ)|<1/γ
f(a)=0 olduğu için
|a−pq|>γ|f(pq)|. f(x) asgari çokterimli olduğu için Z[x] üzerine indirgenemez ve Gauss'un yardımcı teoremine göre Q[x] üzerine de indirgenemez.
Bir soru ile ilgili: Z[x] üzerine indirgenemez, Q[x] üzerine indirgenebilir bir polinom var mıdır?
Yani pq≠0 ve qnf(pq)≥1
⇒|a−pq|>γ|f(pq)|>γqn
◻
2) Tanım: Eğer a gerçel sayısı 0<|a−pmqm|≤q−wmm şartını 'sonsuza yakınsayan' bir gerçel sayı dizisi w1,w2,... ve qm≥2 olan bir rasyonel sayı dizisi p1q1,p2q2,... için sağlıyorsa a'ya Liouville sayısı denir.
Sav: Liouville sayıları aşkındır.
Eğer a bir Liouville sayısıysa ve aşkın değilse, o zaman n derecesinden cebirseldir, yani Liouville teoremini qm≥2,pm,wm sayıları için kullanabiliriz:
1qwmm≥|a−pmqm|≥γqnm∀m. pmqm≠a seçelim ⇒γ≤qn−wmm. Ama yeterince büyük bir wm seçilirse (wm>n), qn−wmm<2n−wm olacağı için eşitsizlik sağlanamaz. ◻
Not: Aşkın olduğu kanıtlanan ilk (Liouville) sayı(sı) Liouville sabitidir,
c=∞∑j=110−(j!).
Kanıt: bkz. cevap ((ai)i∈N:=1, (wm)m∈N:=m, pmqm=pq olacak şekilde)
Sav: π bir Liouville sayısı değildir çünkü bütün olası qm≥2,pm tam sayıları için |π−pmqm|>q−42m geçerlidir (ve de 42'yi geçmeden sonsuz yakınsayan bir gerçel sayı dizisi yoktur).
Kanıt (sadece 2,14⋅1014'ten küçük olan qm'ler için, geri kalanlar Mahler, K. On the Approximation of pi. Indagationes Math. 15 (1953), 30-42. doi:10.1016/S1385-7258(53)50005-8'de):
Eğer |π−pmqm|≤q−42m olursa, pm, qm sayıları için
|π−pmqm<12q2m|'in de geçerli olması gerekir, yoksa bundan 12q2≤|π−pmqm|≤q−42⇒q40≤2⇒q<2 çıkar.
Bu eşitsizliğe göre pm/qm, π'nin devamlı kesir yakınsamalarından biri olamak zorundadır (neden?).
π=[3;7,15,1,292,1,1,1,2,1,3,14,2,1,1,2,2,2,2,1,84,2,1,1,15,3,13,...]
(=[b0;b1,b2,...])
13'e ait p26/q26 yakınsaması 2,14⋅1014'den büyüktür, daha önce gelen yakınsamaların en büyüğü 292'dir. Bu yüzden
|π−pmqm|>1qm(qm+1+qm)=1qn((bn+1+1)qn+qn−1)>1(bn+1+2)q2n≥1292+2q2n>q−42n
Bir soru ile ilgili: Devamlı kesir teoremlerini kanıtlayın.
e için de benzer bir kanıtın olması lazım.
Bir soru ile ilgili: Euler'in devamlı kesir formülü nedir?