Z={z:f(z)=0} ve Bϵ(z)={w∈C:|w−z|<ϵ} tanımlarını yapalım.
İddia: Öyle bir z∈Z vardır ki, her ϵ>0 için, Bϵ(z) kümesi içinde, f'nin z'den başka bir sıfırı vardır.
İspat: Diyelim ki her z∈Z için, öyle bir ϵ>0 vardır ki, Bϵ(z) kümesi f'nin z'den başka bir sıfırını içermez. Şimdi Bϵ/2(z) kümelerini düşünelim. Kolayca gösterilebilir ki bu kümeler, ikişer ikişer ayrıklar. Q+iQ kümesi, C içinde yoğun (dense) olduğu için, (Q+iQ)∩Bϵ/2(z) kümesi boştan farklı. Şimdi bir wz∈(Q+iQ)∩Bϵ/2(z) elemanı alalım. Yukarıdan biliyoruz ki, f:Z→Q+iQ , z↦wz şeklinde tanımlanan fonksiyon birebir. Buradan ve Q+iQ kümesinin sayılabilir (countable) olduğu gerçeğinden, Z kümesinin de sayılabilir olduğunu sonucunu çıkarabiliriz. Çelişki.
Demek ki gerçekten öyle bir z∈Z vardır ki, her ϵ>0 için, Bϵ(z) kümesi içinde, f'nin z'den başka bir sıfırı var. Diğer bir deyişle z elemanı Z kümesnin bir limit noktası. Kalıcılık ilkesi (principle of permanence) der ki, bir analitik fonksiyonun sıfırları kümesi, C'nin bağlantılı (connected) ve açık (open) bir bölgesinde bir limit noktasına sahipse, bu fonksiyon bu bölgede özdeş olarak (identically) 0'a eşittir. Açık ki C bölgesi kendi içinde bağantılı ve açık. Demek ki f, C üzerinde özdeş olarak 0.