Akademisyenler öncülüğünde matematik/fizik/bilgisayar bilimleri soru cevap platformu
0 beğenilme 0 beğenilmeme
730 kez görüntülendi

Merak ettiğim sorulardan birtanesi ,akademik olarak ilerlemek istediğimizde karşımıza çıkan ilk basamak arş.gör.daha sonra devam ediyor bu süreç.şuan düşünüyorum, prof,doç vb ünvanlara sahip matematikçilerin hepsi lisans okurken hep başarılı olan öğrencilerden mi oluşuyordu.Bir kitap okumuştum adı genç matematikçiye mektuplar, profesörün öğrencisine yazdığı şu satırları hala düşünüyorum  "Oradaki rekabeti daha sıkı,ilerleyişi daha hızlı,çalışmaları daha zor ve içeriği çok ilginç bulacaksın.Öğretmenlerin(bazıları) ve seni keşfetmeye yönlendirdikleri fikirler seni heyecanlandıracak ve bu kadar çok sınıf arkadaşının oraya senden önce varıyor gibi görünmesi karşısında cesaretin kırılacak."Aydınlanmak istiyorum,sizlerden ilham verici bir şeyler söylemenizi samimi bir şekilde bekliyorum.

Serbest kategorisinde (83 puan) tarafından 
tarafından düzenlendi | 730 kez görüntülendi

1 cevap

1 beğenilme 0 beğenilmeme
En İyi Cevap

Baslamadan once: Doktorani aldigin zaman Doktor oluyorsun. Ondan sonra adinin basina gelen Profesor, Docent vs. gibi unvanlar sadece burokratik.

Sorunun basligina cevap veremeyecegim. Ben lisedeyken matematik okumak istiyordum. Bunun disinda cok degerli matematikciler biliyorum muhendislikten mezun olup, hatta masterini muhendislik uzerinde yapip, sonra matematik doktorasi yapmaya karar veren. Buna takilma. Matematik yapmak istiyorsan, yap.

Bircok arkadasinin oraya senden once variyor gibi gorunmesi hep olacak bir sey. Bundan kacis yok gibi bir sey. Yilmamak onemli. "Onlar yapiyorsa ben neden yapamiyim?" diyeceksin. Daha cok calisacaksin. Insanlarla konusmak cok onemli. Matematik tek basina yapilmayacak kadar guzel bir sey. Insanlarla konus. Sadece yapamadigin sorular hakkinda yardim istemek icin degil, yaptigin sorular hakkinda da konus. Kendinden buyuklerle konus, kendinden kucuklerle konus. Matematik seven insanlar zaten matematik hakkinda cok konusuyorlar. Kendimden biliyorum (!). Geveze ol. Bir sure sonra farkedeceksin ki dusundugun kadar kotu degilsin, bu seni cesaretlendirecek. Bunun icin kendine birkac sene vermen lazim. 

Sonra yaz. Bazen konusacak kimse bulamayacaksin. O zaman yaz. Konusacak birileri varsa bile, eve gittiginde yaz. Sadece soru cozmek degil mesele, yorum yap. Yeni sorular sor. Hocani elestir, okudugun kitabi elestir. Ben olsam onu oyle anlatmazdim, de. Bunu yaz. Sonra arada sirada yazdiklarina bak. Alti ay sonra ya da bir yil sonra yazdiklarini tekrar oku. Bir yil sonra yeniden okudugunda "Ulan ben bunu nasil anlamamisim ya?" ya da "Oha ne kadar yanlis dusunuyormusum ben ya" dedigini goreceksin. Bu da gelisim demek. Ne kadar gelistigini gormek seni daha da cesaretlendirecek. Bu yeni dusunduklerini bir daha yaz. Alti ay sonra tekrar oku. Bunu yapmaya devam et.

Baska insanlar bazi derslerde senden daha iyi olabilir, sen bazi insanlardan baska derslerde daha iyi olabilirsin. Bu cok kotu bir sey degil. Ben hala diferansiyel denklem cozemiyorum mesela, korkuyorum. Bunu cozmem lazim ama nasil cozerim bilmiyorum.

(2.5k puan) tarafından 
tarafından seçilmiş

hiç bu şekilde düşünmemiştim yazma konusunu .yorumunuz için teşekkür ederim.:)

20,282 soru
21,821 cevap
73,503 yorum
2,519,446 kullanıcı