f(x,y):=(Rr(x−a)+c,Rr(y−b)+d) kuralı ile verilen f:X→Y fonksiyonun bir homeomorfizma olduğunu gösterelim. Bunun için f fonksiyonunun birebir örten, sürekli ve tersinin sürekli olduğunu göstermeliyiz.
- f fonksiyonunun birebir olduğunu gösterelim.
(x1,y1),(x2,y2)∈X ve f(x1,y1)=f(x2,y2) olsun.
f(x1,y1)=f(x2,y2)⇒(Rr(x1−a)+c,Rr(y1−b)+d)=(Rr(x2−a)+c,Rr(y2−b)+d)⇒(Rr(x1−a)+c=Rr(x2−a)+c)(Rr(y1−b)+d=Rr(y2−b)+d)⇒(x1=x2)(y1=y2)⇒(x1,y1)=(x2,y2)
olduğundan f fonksiyonu birebirdir.
- f fonksiyonunun örten olduğunu gösterelim.
Her (x,y)∈Y için (rR(x−c)+a,rR(y−d)+b)∈X seçilirse f(rR(x−c)+a,rR(y−d)+b)=(x,y) koşulu sağlanır. O halde f fonksiyonu örtendir.
- f fonksiyonunun sürekli olduğunu gösterelim.
(π1|X∘f)(x,y)=Rr(x−a)+c ve (π1|X∘f)(x,y)=Rr(y−b)+d kuralı ile verilen π1|X∘f ve π2|X∘f fonksiyonları süreklidir. O halde bu linkte yer alan teorem gereğince f fonksiyonu süreklidir.
- f−1 fonksiyonunun sürekli olduğunu gösterelim.
f fonksiyonunun tersini bulmak zor olmasa gerek. f−1(x,y)=(rR(x−c)+a,rR(y−d)+b) kuralı ile verilen f−1:Y→X fonksiyonu f fonksiyonunun tersi olur. f fonksiyonunun tersi olan bu fonksiyonun sürekli olduğu bir önceki şıkta olduğu gibi kolayca gösterilebilir.
Dolayısıyla f:X→Y fonksiyonu bir homeomorfizmadır. O halde X≅Y olur.