Eger X baglantili olmayan bir acik altkume iceriyorsa ve A birden fazla elemani olan bir grup ise F bir balya degildir: U,V≠∅, X'in kesisimleri bos olan iki acik altkumesi, a∈A∖{0} olsun. Eger kesit olarak U uzerinde a'yi ve V uzerinde 0'i secersek U∩V=∅ oldugundan ρUU∩V(a)=0=ρVU∩V(0) oldugunu goruruz. Yani eger F bir balya olsaydi ρU∪VU(a′)=a ve ρU∪VV(a′)=0 esitliklerini saglayan bir (ve bir tek) a′∈F(U∪V)=A bulabilecektik, ancak ρU∪VU(a′)=a′=ρU∪VV(a′) oldugundan bu imkansizdir.
Bu durum, yani "farkli baglantili bilesenlerde tanimli fonksiyonlari bir araya toplayip bir fonksiyon yaratmak", basimiza dert olabilecek asagi yukari tek sey: ¯F∈PShX'i U,V⊆X acik kumeleri icin ¯F(U), U'dan A'ya giden yerel olarak (yani U'daki her nokta icin o noktanin bir komsulugunda) sabit olan fonksiyonlar, ρVU bilindik kisitlama ve kesitler uzerindeki toplama islemi de noktasal (yani (s+s′)(x)=s(x)+s′(x)) olacak bicimde tanimlayalim. O zaman U=∅ icin ¯F(∅)≅{0} ve eger U≠∅, X'in acik ve baglantili bir altkumesiyse (baglantili uzaylar uzerindeki yerel olarak sabit olan fonksiyonlar sabit oldugundan) ¯F(U)≅A olur, yani ¯F gercekten de F'yi andiriyor. Ote yandan ¯F bir balyadir cunku bir surekli fonksiyon balyasina izomorftur: Bir Y uzayindan bir B kumesine giden yerel olarak sabit olan fonksiyonlar Y'den ayrik topolojiyle donatilmis B'ye giden surekli fonksiyonlar olarak gorulebilir.
Gelelim ¯F'nin F'nin balyalastirmasi olduguna: 0'i bos kumeden A'ya giden biricik fonksiyona ve U≠∅ icin a∈F(U)'yi U'dan A'ya giden sabit a fonksiyonuna gondererek (bunlarin kisitlamalarla uyumlu oldugunu kontrol ettikten sonra) F'ten ¯F'ye giden bir onbalya morfizmasi ϕ elde ederiz. Simdi bu ϕ'nin saplarda ne yaptigina bakalim. x∈X icin Fx'i tanimlayan sistem sabit A sistemi oldugundan Fx≅A buluruz. Ote yandan her U icin sU∈¯F(U)'yi sU(x)∈A'e goturen morfizmalar, kisitlama morfizmalariyla uyumludur; bu yuzden bize dogrudan limitin evrensel ozelligi sayesinde bir γx:¯Fx→A morfizmasi verir. Bu morfizma, her a∈A bir sabit kesit tarafindan erisildiginden orten, γx(s)=γx(s′) oldugunda sU ve s′U sabit (ve dolayisiyla birbirine esit) olacak bicimde x'in bir U komsulugu bulunabileceginden birebirdir. Yani ¯F'nin ve F'nin saplari (en azindan soyut olarak) izomorfturlar. Ayrica ϕx, a∈A'ya denk gelen tohumu sabit a fonksiyonuna denk gelen tohuma gonderdiginden ϕ gercekten de saplar uzerinde bir izomorfizmadir. Bu durumda F'nin balyalastirmasi F+'nin evrensel ozelliginin verdigi ¯F→F+ morfizmasi saplar seviyesinde, dolayisiyla da bir balya morfizmasi olarak bir izomorfizmadir.