f bu tarz bi isomorfizma olsun: f(1)=f(1⋅1)=f(1)f(1) oldugundan ve isomorfizmadan f(1)=1 olur.Her ab∈Q icin f(ab)=abf(1)=ab olacagi bariz.O halde 2=f(2)=f(√22)=f(√2)2 ise f(√2)=±√2∈Q(√3) olmali. Bu da celiski getirir.
Bu soru aslında şu: Eğer α ve β eşlenik cebirsel sayılar değillerse Q[α] ve Q[β] eşyapılı değildir.
Celiski gormedim ama ayni islemler yapilir. Mesela 1→3/2 olsa f(√2)=±√3 olur.Kimileri aliyor kimileri almiyor, ben de ondan ekledim.
Ya ben zaten saçma bir şey yazmışım. Düzelttim.
Burda zaten f(1)=f(1⋅1)=f(1)f(1) oldugundan, zaten f(1)=1 ya da 0 olabilir.Aklim bir an grup homomorfizmasina gitmis, niye gitmisse..
f(1)=1 olabilir ya da f(1)=0 olabilir (ama olamaz).homomorfizma olmasina gerek yok, fonksiyon olsa bile tek elemana gitmek durumunda.−1 olamaz zaten.. duzelttim onu.
Sercan şunu demek istiyor. f(1)=f(1)f(1) eşitliği f'in 1'de alabileceği değerleri sınırlıyor.
f eger bir fonksiyon ise f her noktada bir deger alir. Galiba yorumunuzu duzeltmissiniz, ilk halindan bu anlasiliyordu (bunu anladim).f izomorfizmasi ise, evet birebir olmali ve de goruntu kumesindeki bir elemana giden sadece bir eleman vardir.
Yukarıdaki eşitlik bir sınır koyuyor ve f(1)=0,1 oluyor. İzomorfizma iken buna gerek yok tabi. Ben Sercan'ın demek istediğini kendimce açıklamaya çalışmıştım.