Soldaki polinom 2x2−5x+1, sagdaki polinom ise mx4+nx3+(k−4m)x2+(a−4n)x−4k+b Bu polinomlarin butun reel sayilar icin ayni degeri aliyor olmasi demek, ya da bu iki polinomun esit olmasi demek, butun katsayilarin ayni olmasi demek.
x4 un katsayilarina bakarak m=0 oldugunu goruyoruz. x3'un katsayilarina bakarak n=0 oldugunu goruyoruz. Ayni sekilde x2'nin katsayilarina bakarak k−4m=2 oldugunu goruyoruz. Yani k=2. x'in katsayilari bize a−4n=5 oldugunu soyluyor. Yani, a=5'mis. 1'in katsayisina (ya da sabit terime) baktigimizda da b−4k=1 oldugunu goruyoruz. O halde b=4k+1=9.
Genel olarak elinde iki tane polinom p(x)=a0+a1x+…+anxn ve q(x)=b0+b1x+…+bmxm varsa ve p=q esitligi (ya da her x∈R icin p(x)=q(x) esitligi) saglaniyorsa her i icin ai=bi olmali (burada eger n>m ise bm'den sonra gelen katsayilari sifir kabul ediyoruz). Bu p=q olmasinin tanimi. Ama bu tanimin neden boyle yapilmasi gerektigini de gorebiliriz: p(x)=q(x) ise p(x)−q(x)=0 demektir. p(x)−q(x) de bir polinom ve derecesi maxm,n. Ama biliyoruz ki eger bir polinomun derecesi k>0 ise, en fazla k tane koku olabilir (daha fazla olsaydi, carpanlara ayirdigimizda cok fazla carpan olurdu). Fakat p−q polinomu her x icin sifir oluyor. Demek ki, p−q polinomunun derecesi sifirdan buyuk olamaz. p−q sabit polinom olmaliymis. Her x icin sifir degerini verdigine gore de sabit sifir polinomu olmali. Yani butun katsayilar sifir olmali. Bu da ai−bi=0 demek her i icin. Yani ai=bi olmali.