Güzel bir his dimi?
Burada dikkat etmen gereken bir şey şu: bölüm objeleriyle, alt objeleri birbirine karıştırmamak (Bir de L'ler ile F'leri karıştırmamak). L: V \to V ise, Im L uzayı V'nin bir altuzayı olur. Ama V/W bir bölüm uzayı, alt uzay değil.
Eğer kendimizi gerçekten vektöruzaylarına kısıtlıyorsak işimiz çok kolay aslında. f: V \to W bir lineer fonksiyon olsun. a) Eğer f birebir ve a_1, \ldots, a_n \in V vektörleri doğrusal bağımsız iseler f(a_1), \ldots,f( a_n) \in W vektörleri de doğrusal bağımsızdır. b) Eğer f örten ise ve \beta kümesi V'yi geriyorsa, f(\beta) kümesi de W = Im(f)'yi gerer. Kanıtlarını sana bırakıyorum. Şimdi a şıkkından şunu çıkarabiliriz: Eğer V'den W'ya birebir bir fonksiyon varsa \dim V \leq \dim W olur. V'den W'ya örten bir fonksiyon varsa \dim V \geq \dim W olur. Dolayısıyla, eğer V'den W'ya bir izomorfizma varsa \dim V = \dim W olmalı.
Öte yandan \dim V = \dim W olsun ve \beta_V , \beta_W sırasıyla bu iki uzay için taban oluştursunlar. Boyutlar eşit olduğu için g: \beta_V \to \beta_W olacak şekilde birebir ve örten bir fonksiyon vardır. f: V \to W doğrusal fonksiyonunu taban elemanları üzerinde e \mapsto g(e) olarak tanımlarsan, f bir otomorfizma olur.
Yani lineer cebirde vektöruzaylarını izomorfizma sınıflarına ayırdık. Her kardinal sayı için bir tane vektöruzayı var aslında sadece.
Senin soruna dönecek olursak \dim U = \dim W \iff \dim V/U = \dim V/W \iff V/U \cong V/W sonucunu çıkarabiliriz.