Akademisyenler öncülüğünde matematik/fizik/bilgisayar bilimleri soru cevap platformu
0 beğenilme 0 beğenilmeme
588 kez görüntülendi

 Daha yolun başında biri olarak beni düşündüren konulardan biri, yalnızlık. Yalnız başıma çalışabiliyorum elbette ama uzun süreli çalışmalarda gerçekten zorlanıyorum. Yalnızlıkla kastım hem bulunduğum ortamdaki tek kişi olmam hem de çalıştığım konu üzerine çalışan çevremde pek kişi olmaması. İkincisine bir şekilde alışabiliyorum ama ilkine, tek başıma 10 saat oturduğum duruma bir türlü alışamadım. Mesela Andrew Wiles 7 senesini benim bahsettiğim yalnızlıkla geçirmiş ve gördüğüm kadarıyla bu onun için pek kolay olmamış. Siz nasıl bir yol izliyorsunuz, başından beri yalnız kalmayı seviyor muydunuz yoksa benim gibi sıkıntılı bir dönem geçirdikten sonra kendinizi bir şekilde alıştırabildiniz mi? Teşekkürler.

Serbest kategorisinde (477 puan) tarafından 
tarafından yeniden gösterildi | 588 kez görüntülendi

bazı insanlar yalnız kalmayı sever (ben),zor olmuyo açıkçası.tabi dertleşeceğin birilerininde olmaması kötü :)

Yalnızlık  sıkıcı geliyorsa, nedeni kısa molalar vermemenden, sürekli çalşmandan, sürekli karbondioksitli hava solumandan  ileri gelmiş olabilir.  Değişik yerlerde, evin değişik köşelerinde, kütüphanelerde, parklarda,  vs. çalışabilirsin. İnternetin varsa sesli ders videolarını izleyebilir, evde sesli çalışarak olmadık çağrışımların aklına gelmesini engelleyebilirsin. Yakın çevrende kişi olmaması sorun değil, sanal bir sürü arkadaş edinebilir, sorularına cevap ve yardım  arayabilirsin.  www.matkafasi.com  sitesi  bunun için  vardır. Bu tip sitelere takılabilirsin.  Verilen matematik ödülünü kabul etmeyen Rus matematikçi de yalnız yaşamaktadır. Aklını bu tip şeylere takma, bilmediklerini öğrenmeye çalış.Canın sıkıldığında çalışma konusunu değiştir, başka şeyler yap. Örneğin Herkese Bilim Teknoloji dergisi, Matematik Dünyası dergisi gibi dergileri  okuyabilirsin, kısaca sevdiğin şeyleri yap. Kendine iyi bak.



yalniz kalmaya alismak oldugunu sanmiyorum insanin icinden geldigini dusunuyorum yalniz kalma sevgisinin haa calismalarini baskasina gosterme duygusu baska ,yalniz kalip gunlerce  haftalarca calismak baska .ben sessiz ortami cok severim karnim ac olsun ama ortam sessiz ve yalniz ve rahat olsun.umarim istedigin durumu yakalayabilirsin bu yalnizligi da bir bedel olarak dusunebilirsin .basarilar iyi calismalar selamlar sayin @kirmizi

Cevaplar için teşekkürler. Mülakatlar için lisans derslerini tekrar ediyorum. Hala içimi rahatlatacak bir çözüm bulamadım, bakalım.

yalnızlık insanın içinde olur.kendinizi ona alıştıramassınız.:)

Mülakatlar ne zaman? Matematik köyüne gitsen? 

Umarım en yakın zamanda daha fazla konuşabilecek insan olan bir yere geçersin. İnsanlar boşu boşuna seminerler, çay/kahve saatleri, konferanslar, başka insanları ziyaretler yapmıyor. Şu an için birkaç şey önerebilirim:

-Senin çalıştığın şeyleri çalışmasalar bile, yakınında bulunan insanlara çalıştığın şeylerin "soft" halini anlatabilirsin. Böyle bir iki saatlik küçük seminerlere hazırlanmak hem çok şey öğretiyor, hem de konuşma sırasında karşındaki insanların soracağı küçük soruları belki de hiç düşünmediğini farkediyorsun ve düşünmeye başlıyorsun. İki üç kişi olsa bile seni dinleyen kişi sayısı, bir tahta bulduktan sonra her yerde konuşabilirsin.

-Bu benim için yararlı olmuştu ama sana olur mu bilmem: Senden bir alt sınıftaki birinin anlayabileceği şekilde öğrendiğin şeyleri Latex ile yaz. Bir nevi küçük makaleler, kitap bölümleri yazmış oluyorsun. Bazen (benim için çoğu zaman) "Bunu nasıl anlatsam" diye düşünürken çok daha iyi anlayabiliyorsun. Bütün kanıtları yazmak zorunda değilsin. Ama kanıtların fikirlerini yaz mesela.

-Kendini şimdi mülakat için çalıştığın konuları anlatan hocaların yerine koy. Notlarını açıp bak. "Eğer ben bu dersi anlatsaydım, nasıl anlatırdım?" diye sor. Hangi bölümleri farklı anlatırdın, konuları hangi sırayla anlatırdın, bazı konuları kaldırıp başka konuları ekler miydin vs vs. Detaylı bir ders planı hazırla. Bazen "Ben olsam X konusunu anlatmazdım" diyorsun ama sonra farkediyorsun ki üç hafta sonra anlatılacak başka bir şey için o X konusu lazımmış. Ya da "Ben olsam mutlaka Y konusunu anlatırdım." diyorsun ama bakıyorsun ki onu anlatmak için en az iki hafta bir background oluşturmak gerekiyormuş. Bu hem senin bütün bir alana yukarıdan bakmanı, ilişkileri görmeni kolaylaştırır, hem de kaçırdığın önemli şeyleri yakalamana yardımcı olur.

-Bir de suitable2015 normalde bu tarz başlıklara hep yazardı ama bu sefer atlamış. Spor yapabiliyorsan, spor yap. Haftada üç gün falan koşabilsen süper olur mesela. Akıllı telefonun varsa Nike running app çok işe yarıyor. İnsanı gaza getiriyor. Yavaş yavaş 3 km ile başlayıp, 6-7km'ye çıksan şahane olur.

@ozgur Yorumum yukarda, gözünüzden kacmış.

Saygilarimla 






"Spor konusunu yazardı" demek istemiştim, yeterince açık yazamamışım. Eyvallah. Ben seviyorum sen fiziksel sağlık hakkında yorumlar yazınca genelde. Önemli çünkü.

Öncelikle detaylı cevabın için teşekkürler Özgür. 

Mülakatlar bu perşembe ve cuma birer adet, sonraki hafta ve Ağustos ortası. Her şey yolunda giderse program başı gibi Köy'e gitme niyetim var, son mülakata orada çalışır bir yandan da derslerime girerim. Seminer konusuna gelirsem, okuldaki seminerlere gitmeye çalıştım, doktora savunması, makale vs. ne olursa. Bu dönem 7 tane öğrenci semineri verdim, 6'sı bir dönemlik soyut cebir dersine paralel şekilde gitti, sonuncusu da 'asalların sonsuzluğunun 6 kanıtı'. Dediğin gibi hem daha önce farketmediğim bir sürü şey öğrendim, nasıl daha iyi anlatırım onu anladım, tahta heyecanımı azalttım. Bundan sonra Latex'e başlayabilirim, nereye gidersem oradaki seminerlere katılır kendim de bir şeyler anlatmaya çalışırım. Spor konusunda şehirde koşu yapmam zor, başka bir yolunu bulurum belki.

20,200 soru
21,728 cevap
73,275 yorum
1,887,950 kullanıcı